Η Αφροδίτη είναι ο πλανήτης που σχετίζεται με τις ανθρώπινες σχέσεις και με ό,τι βιώνουμε με τις αισθήσεις μας στο υλικό επίπεδο. Είναι ένας "μαλακός" πλανήτης, ευεργέτης. Στην Αστρολογία η διέλευσή της Αφροδίτης από κάποιον οίκο υποδηλώνει πως εκείνη την περίοδο υπάρχει μια βελτίωση στα ζητήματα που αφορούν τον οίκο. Σε ένα προσωπικό ωροσκόπιο δηλώνει την ώθηση να σχετιστούμε με άλλους, να κάνουμε στενές επαφές και να
ενωθούμε. (Μένεγου, 2012). Δηλώνει επίσης το είδος των ατόμων που μας έλκουν, το πόσο δοτικοί είμαστε και το πόσο εκφράζουμε τα συναισθήματά μας.
Πολλές φορές, μέσα από τη συσχέτιση με τους άλλους ανθρώπους δημιουργούνται καταστάσεις που προκαλούν δυσαρέσκεια. Σε πολύ έντονες καταστάσεις, η θέση της Αφροδίτης μπορεί να δείξει τον τρόπο με τον οποίο εκφραζόμαστε απέναντι σε αυτή τη δυσαρέσκεια, ή αλλιώς τη μη αποδεκτή συμπεριφορά. Σε περιπτώσεις που η Αφροδίτη δέχεται σημαντικές αρνητικές όψεις ή βρίσκεται για παράδειγμα στον Καρκίνο, υπάρχει πιθανότητα αυτό το άτομο να συγκεντρώνει τα συναισθήματα μέσα του, να πληγώνεται και να βιώνει με τον καιρό αυτό που ονομάζουμε "ψυχικό τραύμα".
Το ψυχικό τραύμα, αν το παραλληλίσουμε με ένα σωματικό τραύμα, είναι ένα ξαφνικό ή βίαιο γεγονός που πλήγωσε το άτομο. Η ένταση του γεγονότος αυτού πολλές φορές κατακλύζει το άτομο με φόβο και δημιουργείται με τον καιρό το λεγόμενο "σύνδρομο του μετατραυματικού στρες". Τέτοια γεγονότα μπορεί να είναι φυσικές καταστροφές (πλημμύρες, σειρσμοί κλπ), δυστύχημα, απαγωγές, βιασμοί κλπ, όπου το άτομο τελικά κατάφερε να επιβιώσει. Τα γεγονότα αυτά ξεπερνούν τα φυσιολογικά όρια των ανθρώπινων εμπειριών και στιγματίζουν το άτομο. Η θεραπεία τους γίνεται από ειδικούς στην τραυματοθεραπεία.
Σύμφωνα με τον Βανταράκη (2014), το ψυχικό τραύμα αναφέρεται στο "σχετίζεσθαι". Μιλώντας πάντα για τραύματα στα πλαίσια των ανθρώπινων σχέσεων, στην ουσία "έχει τραυματιστεί η δυνατότητα της ανθρώπινης σχέσης" με κάποιο πολύ σημαντικό πρόσωπο για μας. Αυτό το σημαντικό πρόσωπο, καθώς επίσης και τον βαθμό σύνδεσης μαζί του υποδηλώνεται αρχετυπικά μέσα από τις όψεις της Αφροδίτης με τους άλλους πλανήτες σε ένα προσωπικό ωροσκόπιο. Όψεις με τον Ήλιο δηλώνουν μια σύνδεση με τον πατέρα, Σελήνη με τη μητέρα, Ερμή με παιδί, ξάδερφο, αδερφό,γαμπρό κλπ, Άρη με έναν σύντροφο, Δία με κάποιον δάσκαλο, Κρόνο με κάποιον παππού ή γιαγιά. Να σημειωθεί εδώ πως δεν ελέγχονται οι όψεις με εξωκρόνιους συλλογικούς πλανήτες, καθώς συζητούμε για πρόσωπα πολύ κοντά στη ζωή του ατόμου. Άτομα που επηρεάζουν την καθημερινότητά του. Παρ' όλα αυτά, οι όψεις αυτών των πλανητών με τους εσωκρόνιους πλανήτες μπορεί να φανερώσουν το είδος της σχέσης των ατόμων με το ίδιο το πρόσωπο. Σχέσεις που σε μεγάλη πιθανότητα φανερώνουν και το είδος του τραύματος. Για παράδειγμα, μια δυσμενής όψη του Άρη με τον Ουρανό μπορεί να φανερώσει τη σχέση του ατόμου με έναν σύντροφο πολύ βίαιο (που αυτή η βία προξένησε το τραύμα). Μια όψη αντίθεσης Ήλιου - Ποσειδώνα δηλώνει έναν πατέρα απών ή απόμακρο. Αυτή η απουσία είναι το τραύμα που αφήνει ο πατέρας στο άτομο. Οι θέσεις των πλανητών στους οίκους του προσωπικού ωροσκοπίου μπορεί να δώσεις περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πώς εκφράστηκε η βία/η απουσία κλπ και τις διαστάσεις που πήρε στην ζωή του ατόμου.
Στις περισσότερες περιπτώσεις θεραπείας, υπάρχει η ανάγκη το άτομο να έρθει αντιμέτωπο με το τραύμα του. Να βρει αυτή την πληγή και να την ξανανοίξει, προκειμένου να απελευθερωθεί η ψυχική ενέργεια που συσσωρεύτηκε στη συγκεκριμένη στιγμή του τραύματος. Σε αντιδιαστολή με τον μύθο του Περσέα που σκότωσε τη Μέδουσα, το τραύμα είναι η Μέδουσα. Χρειάζεται το άτομο να εισχωρήσει στις πτυχές του και να βρει τη Μέδουσα. Υπάρχουν περιπτώσεις που η "Μέδουσα" είναι εκεί, αλλά δεν τον γνωρίζουμε. Οι θέσεις της Αφροδίτης και οι όψεις της στο προσωπικό ωροσκόπιο είναι ένας πρώτος "μπούσουλας" στην εύρεση τραυμάτων, μικρών και μεγάλων.
Μέσα σε άλλες μεθόδους, οι θεραπευτές προτείνουν στο άτομο να μην κάνει κατά μέτωπον επίθεση. Χρειάζεται αρχικά να προετοιμαστεί το άτομο καταλλήλως. Η προετοιμασία προέρχεται από την Αφροδίτη. Σύμφωνα με το μύθο, ο Περσέας σκότωσε τη Μέδουσα βλέποντας το είδωλό της διαμέσω της ασπίδας που του έδωσε η θεά Αθηνά. Δεν μπορούσε να τη δει κατάματα, γιατί θα τον σκότωνε. Το ίδιο συμβαίνει και με τα τραύματά μας. Υπάρχει πιθανότητα να μας κατακλύσουν κατά την μετατραυματική θεραπεία. Έτσι λοιπόν πριν γίνει η τελειωτική αποσύνδεση, χρειάζεται να "καθρεφτίσουμε" το τραύμα και αυτό γίνεται μέσα από τα βιώματα και -φυσικά- τις σχέσεις μας με τους άλλους (Αφροδίτη). Άλλωστε ακόμη και το σύμβολο της Αφροδίτης μοιάζει με έναν καθρέφτη, που καθρεφτίζει τον εαυτό μας στους άλλους. Αυτό φυσικά προϋποθέτει την εκπαίδευση του ανθρώπου να αναγνωρίζει τις πτυχές του εαυτού του μέσα από τους άλλους, όπως άλλωστε και ο Περσέας εκπαιδεύτηκε για να σκοτώσει με αυτό τον τρόπο τη Μέδουσα. Είναι βέβαιο πως η συμπεριφορά ενός ατόμου αλλάζει μετά την τραυματική εμπειρία. Η Αφροδίτη μπορεί να μας δείξει τις εγγενείς τάσεις του ατόμου να σχετίζεται, να κοινωνικοποιείται από ένα επιδερμικό επίπεδο (μέσα από τον γεωκεντρικό τροπικό χάρτη) σε ένα μέσο επίπεδο (γεωκεντρικός αστρικός χάρτης) μέχρι το είναι του (ηλιοκεντρικός χάρτης). Έτσι μπορεί να ανακληθεί η ικανότητα που είχε πριν εμφανιστεί το τραύμα.
Πολλές φορές ένα τραύμα καλύπτεται τόσο καλά που δεν φαίνεται στην επιφάνεια. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν κυρίως περιπτώσεις ψυχολογικής κακοποίησης που μπορεί να συμβαίνουν επαναλαμβανόμενα στη ζωή ενός ατόμου. Η ψυχολογική κακοποίηση (σωματική κακοποίηση, εγκατάλειψη, ψυχολογική πίεση, βιασμός κλπ) σπανίως αναγνωρίζεται από το άτομο ως τραύμα όταν αυτό συνέβη στην παιδική ηλικία. Το άτομο εμφανίζει δυσκολία στο να θυμηθεί αυτή την εμπειρία, όμως καθορίζει τη ζωή του υποσυνείδητα. Μια πιθανή όψη της Αφροδίτης που μπορεί να κατευθύνει το άτομο να ψάξει προς αυτή την κατεύθυνση, είναι αυτή με τον Ερμή.
Η θεραπεία χωρίζεται σε δύο επίπεδα: το οριζόντιο-διαπροσωπικό και το κάθετο-βιωματικό.
Στο οριζόντιο επίπεδο, παίζει μεγάλο ρόλο η διαπροσωπική επαφή με τον θεραπευτή. Χρειάζεται σιγά-σιγά να δοθεί μια βιωματική προσέγγιση στο πρόβλημα, καθώς δεν μπορούμε να μιλάμε στο άτομο θεωρητικά ή νοητικά (ιδίως σε δύσκολες περιπτώσεις). Υπάρχει η ανάγκη ένταξης της δυναμικής της σχέσης μέσα στη θεραπεία από τον θεραπευτή, αναπαράγοντας τις θετικές ποιότητες της Αφροδίτης, όπως είναι η ασφάλεια, εμπιστοσύνη. Η θέση της Αφροδίτης στο προσωπικό ωροσκόπιο ενός θεραπευτή καθορίζει σε μεγάλο ποσοστό πόσο είναι ικανός να προβάλει τις θετικές ποιότητες της Αφροδίτης και κατ' επέκταση να μεταφράζεται από τον κόσμο ως "καλός" θεραπευτής ή "κακός" θεραπευτής.
Ο κάθετος άξονας συμβαίνει αφού δημιουργήθηκε μια σχέση εμπιστοσύνης τους ασθενούς με τον θεραπευτή του. Οι θετικές ποιότητες της Αφροδίτης βοηθούν το πρόσωπο να στραφεί στο πρόβλημά του, δηλαδή στον κάθετο άξονα, ξεκινώντας το βιωματικό κομμάτι της θεραπείας. Παραλληλίζοντας τον κάθετο άξονα με την κίνηση προς τη συνειδησιακή ανάπτυξη του ατόμου και την πνευματικότητα, θα λέγαμε ότι ο κάθετος άξονας παραπέμπει σε έναν συλλογικό πλανήτη, τον Ποσειδώνα, που κατά την Αστρολογία είναι η ανώτερη οκτάβα της Αφροδίτης. Κατά την άποψή μου θα έπρεπε στα τελευταία στάδια της θεραπείας να καθοδηγηθεί το άτομο προς μια πιο πνευματική προσέγγιση του τραύματος, που θα αλλάξει τη ζωή του προς το καλύτερο. Χρειάζεται να μάθουμε στον ασθενή πως θυσιάζουμε αυτό το τραύμα ως κάτι κατώτερο, προκειμένου να κερδίσουμε κάτι ανώτερο όπως είναι η συγχώρεση του εαυτού. Σε πολλές περιπτώσεις τα άτομα με ψυχικό τραύμα δεν κατηγορούν αυτόν που το προξένησε, αλλά τον εαυτό τους επειδή δεν μπορούσε να αντιδράσει, ότι δέχτηκε αυτή τη συμπεριφορά κλπ. Μια σημαντική όψη του Ποσειδώνα με την Αφροδίτη στο ωροσκόπιο, μπορεί να καθορίσει το πόσο εύκολα ή δύσκολα μπορεί να γίνει η μετάβαση από το οριζόντιο στο κάθετο επίπεδο. Άλλωστε, η ποσειδώνια ενέργεια, ή ο ποσειδώνιος κραδασμός είναι από τους πιο δύσκολους όταν βρισκόμαστε στο οριζόντιο επίπεδο. Ειδικότερα αν η Αφροδίτη συνδυάζεται δυσμενώς με την ενέργεια του Ποσειδώνα, τότε τα πράγματα περιπλέκουν το σκηνικό της θεραπείας, καθώς είναι πολύ δύσκολο να οριοθετηθεί το "εγώ". Από τέτοιες όψεις φαίνεται επίσης και η συνύπαρξη του ατόμου με εξαρτήσεις (ναρκωτικά, αλκοόλ, αντικαταθλιπτικά, ηρεμιστικά κλπ), που κατ' ουσίαν είναι η προσπάθεια του ατόμου να "απαντήσει" στο τραύμα.
