Νέα Σελήνη στους Αστρικούς Ιχθύες. Δείτε τα στοιχεία του νέου σπόρου

Η Νέα Σελήνη πραγματοποιείται στο ζώδιο των Αστρικών Ιχθύων, στο οποίο μέσα στη μέρα συναντά τον επαναστατικό Ουρανό και δημιουργεί όψη τετραγώνου με το Δία. Βρίσκεται σε μια θέση που της ταιριάζει, δίνοντας μια καλλιτεχνική και ίσως ονειρική ατμόσφαιρα. Λόγω όμως του τετραγώνου που σχηματίζει με το Δία (όπως και ο Ήλιος), υπάρχει πιθανότητα κυρίως για τους αστρικούς Ιχθύες και Διδύμους (μάθετε το αστρικό σας ζώδιο εδώ) να υπάρχει ασάφεια, αφέλεια στην κρίση και υπερβολική αισιοδοξία. Το τελευταίο είναι εξαιρετικά αναζωογονητικό γι αυτούς τη συγκεκριμένη περίοδο, καθώς βιώνουν το πέρασμα μέσα από ένα "σκοτεινό τούνελ". Είναι αν μη τι άλλω ένας δείκτης του ότι είναι ακόμη ζωντανοί και έτοιμοι να ανταπεξέλθουν σε κάθε δυσκολία. Αυτό τους γεμίζει με ενέργεια που ειδικά αυτό το διάστημα έχουν πολύ ανάγκη. Για καλλιτέχνες Διδύμους (αλλά και Σκορπιούς), είναι ιδανική περίοδος για εμπνευσμένες δημιουργίες. 

Ηλιοκεντρικές θέσεις πλανητών

Πέραν τούτου, περνώντας σιγά-σιγά η Σελήνη από τον Ουρανό, αναμένουμε ο νέος σπόρος της να έχει επαναστατικά - καινοτόμα στοιχεία και στοιχεία επαναστατικής διάθεσης, με έντονο συναισθηματισμό και λόγο. Φυσικά εκείνες που βάλλονται αυτό το διάστημα, είναι οι διαπροσωπικές μας σχέσεις. Μετά τη σύνοδο της Αφροδίτης με τον Κρόνο στο ζώδιο του αστρικού Ζυγού, περνάει πλέον στο ζώδιο του Αστρικού Σκορπιού. Στο ζώδιο της εξορίας της -λοιπόν- δημιουργεί κρίσεις. Βαθιές και μόνιμες. Είναι η στιγμή που η νέα στάση που θα κρατήσουμε απέναντι στα πράγματα αρχίζει να "υλοποιείται", καθώς αρχίζει σιγά-σιγά να εκφράζεται "προς τα έξω". Σε προηγούμενη ανάρτηση είχα τονίσει πως μέχρι σήμερα περίπου "μαζεύουμε" αρκετά πράγματα μέσα μας. Τώρα, με τη σύνοδο Άρη-Γης να κρατεί ακόμα, σε συνδυασμό με το μεγάλο ορθογώνιο τρίγωνο Γης-Ουρανού-Πλούτωνα και του τετραγώνου Άρη-Ερμή, ήρθε η ώρα να εκφράσουμε (πολλές φορές με επιθετική διάθεση) τα "εκ βαθέων" μας. Όλα όσα κρατούμε μέσα μας. 

Θεωρώ πως είναι μια αναγκαία διαδικασία, καθώς οφείλουμε να είμαστε αυθεντικοί. Στο πέρασμα των χρόνων, αναντίρρητα υπάρχει η προσωπική εξέλιξη του καθενός. Μεγαλώνοντας, αλλάζουν τόσο οι προτεραιότητές μας, όσο και τα "θέλω" μας από τους ανθρώπους που επιλέγουμε να έχουμε δίπλα μας. Η κρίσεις στις διαπροσωπικές σχέσεις στο διάστημα που θα ακολουθήσει, θα φέρει μια απελευθέρωση που θα βιώσουμε σα βάρος που έφυγε από πάνω μας. Όταν οι σχέσεις δεν έχουν να μας μάθουν κάτι άλλο, κάτι καινούριο ώστε να εξελιχθούμε, γίνονται συνήθεια και βάρος. Είτε συναισθηματικό, είτε ενεργειακό. Δεν έχουμε μάθει ακόμη να εξαρτόμαστε ενεργειακά από την Ανώτερη Πηγή, επομένως "επιβιώνουμε" με την ανταλλαγή ενέργειας. Το κακό ξεκινά από τη στιγμή που απομυζούμε την ενέργεια των ανθρώπων που έχουμε κοντά μας. Τούτο συμβαίνει όταν η ζυγαριά της ανταλλαγής γέρνει μόνο προς ένα άτομο. 

Εκεί είναι που ξεκινά ο εγωιστικός ανταγωνισμός για ενέργεια. Αυτό είναι που βιώνουμε στις συναναστροφές μας πολλές φορές ως βάρος. Ξέρουμε πως από τη στιγμή που θα συναντήσουμε κάποιον συγκεκριμένο άνθρωπο "βαραίνουμε" αμέσως. Είναι γιατί ξέρουμε υποσυνείδητα ότι θα ξεκινήσει ένα αδηφάγο ενεργειακό παιχνίδι, όπου ο ένας θα λαμβάνει και ο άλλος θα γίνεται ράκος. Προκειμένου να αμυνθούμε απέναντι στις απαιτήσεις των άλλων, παίζουμε και μεις με τη σειρά μας το ίδιο παιχνίδι. Πρέπει λοιπόν -και πολλές φορές είναι σκληρό- να θυσιάσουμε αυτού του είδους τις σχέσεις για κάτι ανώτερο και πραγματικά απελευθερωτικό. 

Κρόνος, Χρόνος και τα "πρέπει"

Όποιος έχει ασχοληθεί με την Αστρολογία σε κάποιο επίπεδο, θα έχει διδαχθεί πως ο πλανήτης Κρόνος -πέραν όλων των άλλων- συμβολίζει τα κοινωνικά και προσωπικά "πρέπει" ενός ατόμου. Από μικρή ηλικία διδαχθήκαμε πως τα "πρέπει" είναι κάποιες δύσκολες, άχαρες, ζόρικες, πιεστικές διαδικασίες μέσα από τις οποίες χρειάζεται να περάσουμε προκειμένου να κάνουμε κάτι που "είναι για το καλό μας" ή "θα ευχαριστήσει κάποιον" ή που "κρατά τις ισορροπίες ή τους τύπους και τις παραδόσεις του τόπου", στις διαπροσωπικές μας σχέσεις ή άλλων μελών της οικογένειας. Συνήθως, οι περιστάσεις αυτές έρχονται με αυστηρότητα, φόβο, ή θλίψη. Είναι εκείνες οι στιγμές που σκεφτόμαστε πως ήρθε η στιγμή να δούμε τη ζωή μας σοβαρά και να κάνουμε αυτό που "πρέπει"-μας επέβαλλε υποσυνείδητα ο κοινωνικός περίγυρος. Να το κάνουμε γιατί φοβόμαστε το μέλλον "μας"... Με αστρολογικούς ορισμούς, η επιστροφή του Κρόνου στο γενέθλιο χάρτη, η διέλευση του Κρόνου από οίκους κλπ. 

Δεν είναι 100% βέβαιο ότι αυτό που μας επέβαλλαν είναι και σωστό. Απλώς, είναι μια δοκιμασμένη συνταγή που πέτυχε. Μια συνταγή που γνωρίζουμε από πριν το μέλλον "της". Αυτό το μέλλον της δεν θα ταιριάξει ποτέ με το δικό "μας", ολόδικό μας μέλλον. Οι οικογένειες της Μεσογείου έχουν το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό να έχουν γνώμη για τις προσωπικές ζωές των άλλων μελών της οικογένειας και όχι μόνο. "Παντρέψου, έχεις μεγαλώσει πια! Πότε θα κάνεις παιδιά, οικογένεια; Αν φτάσεις τα 30 και δεν έχεις παντρευτεί δεν σε θέλω στο σπίτι. Πότε θα βρεις μια σοβαρή δουλειά να σταματήσεις να είναι από δω και από κει. Πρέπει να συντηρήσεις οικογένεια αύριο-μεθαύριο". Γνωρίζω πολλές κοπέλες που έκαναν αποτυχημένους γάμους εξ' αιτίας της πίεσης που ασκούνταν από το σπίτι τους. Γάμους βιαστικούς, μόνο και μόνο για να γίνουν. Να καλύψουν ένα κοινωνικό πρέπει. Γνωρίζω επίσης αρκετούς που άφησαν τα όνειρά τους και μια λαμπρή καριέρα αν τα ακολουθούσαν. Όπως γνωρίζω και πολλούς που άργησαν να εκπληρώσουν τις επιθυμίες τους. Έπρεπε να ακολουθήσουν ένα "πρέπει"...

Το παραπάνω με αστρολογικούς ορισμούς θα μπορούσε να είναι μετάφραση μιας όψης Κρόνου στον 1ο οίκο ενός γενέθλιου χάρτη, η οποία δηλώνει μεταξύ άλλων καθυστέρηση στα προσωπικά "θέλω". Κανείς όμως δεν μας έχει πει ότι τα "πρέπει" δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο τα "θέλω" μας και οι επιλογές μας. Δυο πολύ δυνατά όπλα που δεν μας έμαθαν ποτέ να χειριζόμαστε. Για να είμαι πιο σαφής, οι επιλογές από μόνες τους δεν είναι ούτε καλές ούτε κακές. Είναι αυτές που είναι και φέρουν κάποιες συνέπειες προς εμάς. Ακόμα και όταν λέμε πως "δεν είχα επιλογή. Έπρεπε να το κάνω" στην ουσία έχουμε επιλογή. Να το κάνουμε και να μην το κάνουμε. Επιλέξαμε να το κάνουμε γιατί οι συνέπειες του να μην το κάναμε ήταν λιγότερο θετικές από το να το κάναμε. Όπως λέει και ο Χόρχε Μπουκάι στο βιβλίο του "Ο δρόμος της αυτο-εξάρτησης",  στην καθημερινή ζωή αποφασίζουμε σχεδόν για καθετί που κάνουμε και καθετί που σταματούμε να κάνουμε. Είμαστε αναγκαστικά συνένοχοι για όλα όσα μας συμβαίνουν γιατί με τον άλφα ή βήτα τρόπο έχουν επιλέξει να μας συμβούν. 

-"Πρέπει κάθε μέρα να πηγαίνω στη δουλειά. Δεν μπορώ να κάνω κάτι γι' αυτό. Ακόμη κι αν δεν θέλω, πάλι πρέπει να πάω". 

-Αν είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε το τίμημα, μπορούμε. 

-"Τα παιδιά μου όμως δεν θα έχουν να φάνε".  

-Αυτό είναι το τίμημα που πληρώνουμε. Επομένως, επιλέγουμε να πάμε στη δουλειά. Επιλέγουμε να κρατήσουμε τη δουλειά για να θρέψουμε τα παιδιά μας και μας φαίνεται σωστό που κάνουμε αυτή την επιλογή. Είναι δική μας απόφαση και αξίζει περισσότερο από το να ξεκουραστούμε. 

-"Σπουδάζω σε μια σχολή που δεν μου αρέσει, ένα αντικείμενο που δεν μου αρέσει και με πίεσαν οι δικοί μου να το κάνω. Εγώ ήθελα να γίνω μουσικός αλλά δεν μπορώ να το κάνω γιατί πρέπει να τελειώσω τη σχολή. Κουράζομαι πάρα πολύ και δεν περνάω μαθήματα. Όλο αυτό με κρατά πίσω".

-Μπορείς να το σταματήσεις, αρκεί να είσαι έτοιμος να δεχτείς τις συνέπειες.

-"Αυτό που λες δε γίνεται! Θα με αποκληρώσουν! Οι δικοί μου θα αρρωστήσουν!"

-Εδώ θα λέγαμε όμως πως κάποιες επιλογές είναι καλύτερες από κάποιες άλλες γιατί παράλληλα κερδίζουμε και χρόνο. Επιλέγω να τελειώσω τις σπουδές μου στην ώρα τους για να έχω χρόνο μετά να κάνω αυτά που θέλω στη ζωή μου. Να ξεκινήσω τα χόμπυ ή τη δουλειά που οραματίστηκα. Πρέπει όμως να ξέρουμε μέσα μας πως εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τις επιλογές μας και εμείς είμαστε αυτοί που αποφασίζουν. Είναι δική μας απόφαση και -ακριβώς επειδή είναι δική μας απόφαση- έχει αξία.

Όσο γινόμαστε αυτοεξαρτώμενοι, επιλέγουμε να σκεφτόμαστε τον εαυτό μας ως επίκεντρο όλων των πραγμάτων που μας συμβαίνουν. Το λέω αυτό, γιατί δεν ορίζουν μόνο οι άλλοι "πρέπει". Ορίζουμε και μεις...

Λέμε: "Υπάρχουν πράγματα που δεν πρέπει να μου κάνεις/λες"!

Γιατί όχι;

Λέμε "Δεν μπορεί να είναι τόσο παλιοχαρακτήρας!"

Μπορεί να είναι όσο παλιοχαρακτήρας θέλει. Είναι επιλογή του να φέρεται όσο άσχημα θέλει. Δική μας ευθύνη (και επιλογή) είναι να αμυνθούμε απέναντι σ' αυτό το χαρακτήρα.

Λέμε "Μα δεν πρέπει να φέρεται έτσι!"

Γιατί δεν πρέπει; Ποιός τον υποχρεώνει;

Όταν κατανοήσουμε ότι μπορούμε να είμαστε αυτο-εξαρτημένοι και πως επιλέγουμε αυτό που οι άλλοι μας επιβάλλουν ως "πρέπει", σταματούμε να μεταθέτουμε τις ευθύνες και είμαστε έτοιμοι να απαλλαγούμε από όλες αυτές τις θλιβερές καταστάσεις. Πρώτο μέλημα είναι ο σωστός οραματισμός. Χρειάζεται να οραματιζόμαστε αυτό που θέλουμε να γίνουμε, εκεί που θέλουμε να είμαστε με όσο περισσότερη λεπτομέρεια γίνεται. Σαφώς και πρέπει να έχουμε πρώτα απ' όλα μια αντικειμενική εικόνα του εαυτού μας (δηλαδή να μην είμαστε κοντοί και οραματιζόμαστε τον εαυτό μας πανύψηλο!) και ένα υγιές σώμα που είναι ικανό να φτάσει σε υψηλά επίπεδα συνείδησης ώστε το όραμα να γίνει δρόμος φωτεινός. Σε διαφορετική περίπτωση μετατρέπεται σε όνειρο που κατατρώει. Σιγά-σιγά και συνειδητά να επιλέξουμε να οραματιζόμαστε τις κινήσεις μας, το μέλλον μας, αυτό που θέλουμε να πετύχουμε ή να γίνουμε και ως δια μαγείας, όλα τα εμπόδια φεύγουν από τα πόδια μας. Γιατί είναι ένα όραμα (Ουρανός) φτιαγμένο με δυνατό "θέλω" (Άρης), αγαθότερη και αντικειμενικότερη οπτική. Είναι η στιγμή που το όραμά μας γίνεται ισχυρότερο από οποιαδήποτε εικόνα (ή και όραμα) έχουν οι άλλοι για μας.

Θέατρα ελέγχου και απομύζηση ενέργειας

Πρόσφατα συνειδητοποίησα μια συμπεριφορά συγκεκριμένων ατόμων που κάνει τους άλλους να δίνουν συνεχώς πράγματα, συναισθήματα, ενδιαφέρον κλπ. Οι "παραλήπτες" των παραπάνω τις περισσότερες φορές ήταν κάπως απόμακροι, μη εκδηλωτικοί, με μια υπόνοια "μένω εγωιστικά σταθερά στη θέση μου και δεν μετακινούμαι. Άμα θες, έλα να ενδιαφερθείς εσύ". Έτσι λοιπόν θέλησα να γράψω αυτό το άρθρο, βασισμένος στις γνώμες του James Redfield όπως διατυπώθηκαν στο έργο "Η ουράνια προφητεία".

Ένα έγκλημα το οποίο διαπράττουμε είναι η τάση μας να αποσπούμε ενέργεια από τους άλλους ανθρώπους. Να κλέβουμε την ενέργειά τους, επιβάλλοντάς τους τον έλεγχό μας, εξουσιάζοντας το νου τους. Το κάνουμε γιατί πολύ συχνά νοιώθουμε στερημένοι από ενέργεια. Στην ουσία, είμαστε αποκομμένοι από αυτή.

Ο ιδιαίτερος τρόπος που ασκούμε έλεγχο, είναι αυτός που μάθαμε στην παιδική μας ηλικία για να προσελκύσουμε την προσοχή. Για να κάνουμε με άλλα λόγια την ενέργεια να κινείται προς το μέρος μας. Ο συγγραφέας το ονομάζει "θέατρο ελέγχου". Μου άρεσε αυτός ο χαρακτηρισμός, επομένως θα τον κρατήσω.

Το θέατρο ελέγχου των παραπάνω ατόμων, είναι προφανώς το θέατρο του απόμακρου. Κατά τη διάρκεια αυτού του θεάτρου, ο "πρωταγωνιστής" αποσύρεται και δείχνει μυστηριώδης, μυστικοπαθής, σαν "κάτι να έχει", η συμπεριφορά του είναι κρύα, αγνοεί επιδεικτικά κλπ. Εκείνη τη στιγμή ελπίζει πως κάποιος θα μπει στο θέατρο, προσπαθώντας να καταλάβει τί του συνέβη. Τότε ο "πρωταγωνιστής" παραμένει ασαφής και ο "θεατής" αναγκάζεται να σκάψει πολύ βαθειά... "τον πείραξε η συμπεριφορά μου; Αυτό που έκανα του θύμωσε; Μήπως πρέπει να ζητήσω συγγνώμη;" θα αναρωτιόταν ένας ενοχικός "θεατής". Κάποιος πιο κοντινός του μπορεί να έσκαβε ακόμη βαθύτερα προκειμένου να εξακριβώσει τα πραγματικά του συναισθήματα, μένοντας πολλές φορές σε αμηχανία απέναντι στον "πρωταγωνιστή" (καθόλου δίκαιη κατάσταση)..

Καθώς το κάνει αυτό, δίνει όλη του την ενέργεια και το ενδιαφέρον. Φυσικά αυτή η έλλειψη μπορεί να γιατρευτεί, αν φέρουμε στη συνειδητότητά μας αυτή τη συμπεριφορά. Με τον καιρό, μαθαίνουμε να είμαστε πιο ανοιχτοί στους άλλους, να εκτιμούμε την ενέργειά τους, ενώ παράλληλα θα είμαστε όλο και πιο έτοιμοι να συνδεθούμε με την Ανώτερη Πηγή.

Πανσέληνος 16/03/2014: Ανοίγει μια πόρτα να πετάξουμε ψηλά. Μακρυά από τα επίγεια και ασήμαντα. Για να πετάξουμε όμως, χρειάζεται να "ελαφρύνουμε": Τη συνείδησή μας, το Σώμα μας, την Ψυχή μας .

Η Πανσέληνος που κορυφώνεται το απόγευμα στον άξονα Αστρικής Παρθένου-Ιχθύων μας ανοίγει μια πόρτα να πετάξουμε ψηλά. Μακρυά από τα επίγεια και ασήμαντα. Για να πετάξουμε όμως, χρειάζεται να "ελαφρύνουμε": Τη συνείδησή μας, το Σώμα μας, την Ψυχή μας .

Η ατμόσφαιρα αρχίζει να καθαρίζει σιγά-σιγά, αλλά θα τη χαρακτήριζα ακόμη ως ένα σημείο τεταμένη, λόγω των δύσκολων όψεων των προηγούμενων ημερών (δείτε εδώ). Ιδιαιτέρως για αστρικούς Καρκίνους, Παρθένους, Ζυγούς, Σκορπιούς και Ιχθύες οι συναισθηματικές διακυμάνσεις, οι ανασφάλειες, το stress ή/και η καταθλιπτική τάση είναι ακόμη έκδηλα (μάθετε το αστρικό σας ζώδιο εδώ). Εστιάζονται δε, σε θέματα οικογένειας, συντροφικότητας και εξασφάλισης των απολύτως απαραίτητων για τη διατροφή-επιβίωση.

Πέραν τούτου, είναι δεδομένο πως γνωρίζουμε το πρόβλημα. Αυτό που μας "ξεφεύγει" λίγο στην πορεία, είναι η πραγματική του διάσταση. Συνηθίζουμε αυτή την περίοδο (λόγω αστρολογικών επιρροών αλλά και "πλύσης εγκεφάλου" από τα ΜΜΕ, life-style κλπ) να διογκώνουμε τα προβλήματα μέσα μας. Αυτομάτως, το stress, το άγχος, η θλίψη, η οργή κλπ διογκώνονται και αυτά κρύβοντας επιμελώς τη λύση. 

Πολλές φορές τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα αναμένουμε ή όπως τα πιστεύαμε. Η απογοήτευση είναι ακόμα ένα ισχυρό χτύπημα για το "εγώ" μας, σε μια περίοδο με πολύ καταπίεση, απώθηση και συσσωρευμένη ενέργεια. Χρειάζεται να γνωρίζουμε ανά πάσα στιγμή ότι κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να προσφέρουμε σε αυτούς που επιλέγουμε αγάπη, υλικά αγαθά κλπ. Αυτό αμέσως ελαφρύνει την "άγρια", απωθημένη πλευρά μας, καθώς επίσης είμαστε πιο κοντά στο να αποκτήσουμε ένα υγιέστερο "εγώ". Ένα "εγώ"-σύμμαχο του εαυτού μας. 

Μόλις το συνειδητοποιήσουμε αυτό, ξεκινά η μαγεία και η απογείωση! Γρήγορα θα διαχωρίζουμε μέσα μας τα σημαντικά από τα λιγότερο σημαντικά ζητήματα. Έτσι αρχίζουμε να βάζουμε το χάος της καθημερινότητάς μας "σε τάξη". Ο Εαυτός μας είναι ικανός για πολλά πράγματα. Γνωρίζουμε την Τέχνη για να τα "φέρουμε βόλτα" (μας το έχουμε αποδείξει πολλές φορές στο παρελθόν!), αρκεί να έχουμε στο νου μας να μην "τρέχουμε" πιο γρήγορα απ' ό,τι μπορούμε να σκεφτούμε.

Όταν τελικά ελαφρύνουμε από τα επίγεια, είμαστε έτοιμοι να πετάξουμε σε ανώτερα πεδία συνειδητότητας, με απώτερο σκοπό τον εξαγνισμό μας. 

14/03/2014: Η Γη στην Αστρική Παρθένο. Δείτε της όψεις της ημέρας και πώς θα επηρεαστούμε

Η Γη μεταβαίνει στο μαγικό ζώδιο της Αστρικής Παρθένου και μαζί της μεταβαίνουμε σε μια περίοδο ιδανική για κάθε είδους καθαρισμό, με απώτερο σκοπό τον εξαγνισμό.

Όπως βλέπουμε στον ηλιοκεντρικό χάρτη, η Γη συμμετέχει στο σχηματισμό ενός ισοσκελούς τριγώνου μαζί με τον Δία από τους Αστρικούς Διδύμους και του Κρόνου από τον Αστρικό Ζυγό. Η αέρινη ποιότητα ευνοεί πολύ τον λόγο, την κινητικότητα, το πνεύμα αλλά και...τα τεταμένα νεύρα!

Κάθε φορά που συναντώ παρόμοιες όψεις της Γης με τους παραπάνω δύο πλανήτες, μου έρχεται στο μυαλό η διαμάχη του γιου Δία που έκλεψε την θέση του πατέρα Κρόνου, σκοτώνοντάς τον. Σαφώς αυτές τις ημέρες η ατμόσφαιρα θα είναι ηλεκτρισμένη, προσπαθώντας ο καθένας από μας να αποτινάξει τον αυταρχικό ζυγό ενός φίλου, γνωστού ή συγγενή, προκειμένου να αποκτήσει ξανά την ελευθερία του. Έτσι λοιπόν ο καθαρισμός με την ευρεία έννοια μπορεί να φέρει και ξεκαθαρίσματα σχέσεων, μιας που προσπαθούμε να τοποθετήσουμε τον απέναντί μας στη θέση που νοιώθουμε και μεις πιο άνετα. Ο Άρης όμως σε ανάδρομη πορεία και σε τετράγωνο με τον Πλούτωνα από τον Αστρικό Τοξότη φέρει στην επιφάνεια όλα τα απωθημένα, τους θυμούς και τις επιθετικές μας διαθέσεις, που συνηθίζαμε να συγκρατούμε. Σιγά-σιγά νιώθουμε όλα αυτά τα συναισθήματα να μας πλημμυρίζουν και να ξεχύνονται σα λάβα ηφαιστείου. 

Επομένως υπάρχει πιθανότητα τα εν λόγω ξεκαθαρίσματα και λεκτικές διαμάχες κυρίως για Αστρικούς Διδύμους, Παρθένους και Ζυγούς (μάθετε το αστρικό σας ζώδιο εδώ) να είναι πιο έντονα, πιο ταραχώδη και πιο εχθρικά απ' ό,τι συνήθως. 

Από τον γεωκεντρικό αστρικό χάρτη, παίρνω περισσότερες πληροφορίες για την κατάσταση μέσα από το ορθογώνιο τρίγωνο μεταξύ Σελήνης από τον Αστρικό Καρκίνο, Κρόνου από τον Αστρικό Ζυγό και Ερμή από τον Αστρικό Υδροχόο. Είναι γεγονός πλέον πως λόγω των συνθηκών έχουμε αποκτήσει ένα τρόπο σκέψης που επικεντρώνεται στις ελλείψεις μας, στα αρνητικά που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της μέρας, στα "πρέπει" μας και πόσο αυτά "τρώνε" ζωτικό και πολύτιμο χρόνο από τη ζωή μας. Όλο αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη θλίψη. Έχουμε πάψει να είμαστε χαρούμενοι, ή καλύτερα, έχουμε ξεχάσει να είμαστε χαρούμενοι. Οι λεκτικές διαμάχες και η επιθετική διάθεση δεν εκτονώνουν το θυμό μας. Αντίθετα, τον ενδυναμώνουν. Υπάρχουν άλλες, καλύτερες λύσεις για να αποκτήσουμε ηρεμία μέσα μας. Παράδειγμα, η γυμναστική ή η ενασχόληση με κάποιο hobby.

Πάνω απ' όλα και πρώτα απ' όλα όμως, χρειάζεται να υιοθετήσουμε έναν άλλο, πιο θετικό τρόπο σκέψης με λιγότερη επικέντρωση στα αρνητικά. Ή τουλάχιστον σε όλα αυτά που δεν μας αρέσουν σε έναν άνθρωπο, στη δουλειά μας, σε μια κατάσταση κλπ. Συνηθίζω να σκέφτομαι το αρνητικό σα μια μαύρη τρύπα που ρουφά μέσα της όλη την ζωτική ενέργεια ενός οργανισμού. Όποτε σκέφτομαι "αρνητικά" νιώθω σαν μια σαμπρέλα που έχει τρύπα και χάνει αέρα (όταν ήμουν μικρός, αυτό το λέγαμε "φούιτ" !). Παλαιότερα, συνήθιζα να "ξηλώνω" περισσότερο την τρύπα, με αποτέλεσμα να χάνω αρκετά ποσά ενέργειας και να βυθίζομαι στη θλίψη. Πρέπει λοιπόν να μάθουμε να κλείνουμε αυτές τις τρύπες, ώστε να μην χάνουμε τη ζωτικότητά μας και την όρεξή μας για ζωή. Σαφώς και πρέπει στη ζωή να επιδεικνύουμε μια σοβαρότητα, δεν σημαίνει όμως ότι θα πρέπει να παίρνουμε και όλα τα θέματα στα σοβαρά.

Τέλος του ανάδρομου Ερμή. Δείτε τί ακολουθεί από εδώ και κάτω!

Τέλος ο ανάδρομος Ερμής και η καθημερινότητά μας παίρνει σιγά σιγά τους κανονικούς της ρυθμούς. Ευτυχώς βρίσκεται σε μια αρκετά επικοινωνιακή θέση που του ταιριάζει, στον Αστρικό Ζυγό. Έτσι μπορούμε να μιλήσουμε με φίλους και γνωστούς για τα σχέδιά μας, για εμάς ή για τις σχέσεις γενικότερα. Μπορεί προς το παρόν τα σχέδιά μας να μην υλοποιούνται ή να βρίσκονται μόνο "στα χαρτιά", δεν συντρέχει όμως λόγος ανησυχίας. Διανύουμε αν μη τι άλλω μια αρκετά δημιουργική περίοδο, μιας που η Γη κινείται στο ζώδιο του Αστρικού Λέοντα και σιγά-σιγά κοντά στην Άνοιξη, θα υλοποιήσουμε αυτά που επιθυμούμε. 

Σε προσωπικό -και κατ' επέκταση σε κοσμικό -επίπεδο, θα ήθελα να επισημάνω μερικές όψεις που εμφανίζονται στον γεωκεντρικό αστρικό χάρτη και παρατηρώ ότι έχουν σύνδεση με τον ηλιοκεντρικό.

Γεωκεντρικός αστρικός χάρτης για 01/03/2014

Κάτι που δεν είχα δώσει ποτέ σημασία σε έναν χάρτη, ήταν η θέση της σκιάς της Σελήνης, γνωστή και ως Λίλιθ. Η Λίλιθ είναι μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα στη μυθολογία που έφτασε στις μέρες μας να εκφράζει ό,τι πιο σκοτεινό και ενδόμυχο της Ψυχής μας. Μιας άλογης και τόσο σημαντικής πτυχής του εαυτού μας. Πολλές φορές δεν μπορούμε να εξηγήσουμε το λόγο που δράσαμε με συγκεκριμένο τρόπο ή γιατί έχουμε βίαια ξεσπάσματα ή γιατί δινόμαστε σε έναν άλλον άνθρωπο. Είναι μια ενέργεια που αναβλύζει από μέσα μας και μας ωθεί να κάνουμε το συγκεκριμένο πράγμα. Μέσα από αυτή την ενέργεια αποκαλύπτεται -εκ του αποτελέσματος- ο εαυτός μας. Τί θέλει, τί επιθυμεί εκείνη τη στιγμή, αν καταπιέζεται και θέλει να ξεσπάσει, αν θέλει να δοθεί...Η απωθημένη πτυχή του εαυτού μας έχει καθιερωθεί να αποκαλείται "η σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας". Αυτή λοιπόν είναι η Λίλιθ. 

Στον γεωκεντρικό χάρτη, η Λίλιθ βρίσκεται στο ζώδιο του Αστρικού Καρκίνου, που της δίνει την ποιότητα του υπερβολικού συναισθηματισμού και της ανασφάλειας. Σχηματίζει ένα ορθογώνιο τρίγωνο με τον Άρη και την Αφροδίτη. Ο Άρης στην παραδοσιακή αστρολογία είναι η κινητήριος δύναμη, τα "θέλω" μας, η εσωτερική μας ενέργεια και ο "πρωτόγονος" εαυτός μας. Το στοιχείο δηλαδή της άλογης Ψυχής. Η -ας μου επιτραπεί η έκφραση- συμβατική θέση της Αφροδίτης στον Αστρικό Αιγόκερω εκφράζει αυτή την περίοδο τις υλιστικές μας ανάγκες με έναν τρόπο αρκετά αγωνιώδη. Πολλοί από μας στερούμαστε ακόμη και τα απολύτως απαραίτητα και λόγω του Άρη από τη συμβατική του θέση στον Αστρικό Ζυγό, διστάζουμε να τα απαιτήσουμε. Άλλοι πάλι περιμένουμε να λάβουμε δεδουλευμένα αρκετών μηνών και λόγω των καταστάσεων, είμαστε αναγκασμένοι να περιμένουμε. Οι ισορροπίες είναι δύσκολο να κρατούνται πάντα, όπως είναι δύσκολο να συγκρατούμε μερικές φορές τον εαυτό μας.

Όλα αυτά, δημιουργούν απωθήσεις ("μαζεύονται μέσα μας" με λίγα λόγια) λόγω του Άρη που βρίσκεται φαινομενικά σε ανάδρομη πορεία και φτιάχνουν πρόσφορο έδαφος για αυτά που βλέπω στον ηλιοκεντρικό χάρτη. 

Ηλιοκεντρικός χάρτης για 01/03/2014

Η Γη δέχεται δύο ισχυρές επιρροές: Μια αντίθεση με τον Ποσειδώνα από τον Αστρικό Υδροχόο, και ένα τρίγωνο με τον Πλούτωνα από τον Αστρικό Τοξότη. Η όψη με τον Ποσειδώνα γενικά είναι δείκτης καιρικών καταστροφών -όπως παρατηρούμε σχεδόν σε όλη την Ευρώπη. Την όψη με τον Πλούτωνα θα τη χαρακτήριζα σαν μια "πρωτόγονη" ενέργεια που διέρχεται από τα κατάβαθα σαν τη λάβα και βρίσκει διέξοδο σε ένα ηφαίστειο. Λόγω του Τοξότη όλη αυτή η ενέργεια εξαπλώνεται όπως συμβαίνει με τις αλυσιδωτές εκρήξεις. Λόγω του Τετραγώνου του Πλούτωνα με τον Ουρανό, υπάρχει πιθανότητα για εκδήλωση φυσικών φαινομένων όπως σεισμοί, αλλά  μπορεί να σημαίνει και την επανάσταση, την αντίδραση ή την εξέγερση. Το μεγάλο ορθογώνιο τρίγωνο μεταξύ Πλούτωνα, Ουρανού και Αφροδίτης ξεκινά μια περίοδο που ό,τι μας τρώει εντός μας, βρίσκει δίοδο (μέσα από την Αφροδίτη) να ξεσπάσει. Εδώ πιστεύω πως παίζει μεγάλο ρόλο το τετράγωνο Λίλιθ-Άρη-Αφροδίτης που προανέφερα. Θα μπορούσαμε να πούμε πως αυτή η ενέργεια ξεκινά ατομικά και με τον καιρό (κοντά στις 24 Αυγούστου) εξαπλώνεται σε κοσμικό-γενικό επίπεδο. Η Αφροδίτη άλλωστε από την Αστρική Παρθένο μας κάνει πιο επικριτικούς σχετικά με όσα συμβαίνουν στην καθημερινότητά μας με σκοπό πάντοτε να εξαγνιστούμε, εξαγνίζοντας τους εκάστοτε τομείς. Έτσι γινόμαστε πιο ορθοί και καλύτεροι. Απ' όσο μπορώ να δω, η περίοδος της επίκρισης (που θα διαμορφώσει και τις νέες αξίες μας) θα ολοκληρωθεί κοντά στις 24 Ιουνίου.