Θέατρα ελέγχου και απομύζηση ενέργειας

Πρόσφατα συνειδητοποίησα μια συμπεριφορά συγκεκριμένων ατόμων που κάνει τους άλλους να δίνουν συνεχώς πράγματα, συναισθήματα, ενδιαφέρον κλπ. Οι "παραλήπτες" των παραπάνω τις περισσότερες φορές ήταν κάπως απόμακροι, μη εκδηλωτικοί, με μια υπόνοια "μένω εγωιστικά σταθερά στη θέση μου και δεν μετακινούμαι. Άμα θες, έλα να ενδιαφερθείς εσύ". Έτσι λοιπόν θέλησα να γράψω αυτό το άρθρο, βασισμένος στις γνώμες του James Redfield όπως διατυπώθηκαν στο έργο "Η ουράνια προφητεία".

Ένα έγκλημα το οποίο διαπράττουμε είναι η τάση μας να αποσπούμε ενέργεια από τους άλλους ανθρώπους. Να κλέβουμε την ενέργειά τους, επιβάλλοντάς τους τον έλεγχό μας, εξουσιάζοντας το νου τους. Το κάνουμε γιατί πολύ συχνά νοιώθουμε στερημένοι από ενέργεια. Στην ουσία, είμαστε αποκομμένοι από αυτή.

Ο ιδιαίτερος τρόπος που ασκούμε έλεγχο, είναι αυτός που μάθαμε στην παιδική μας ηλικία για να προσελκύσουμε την προσοχή. Για να κάνουμε με άλλα λόγια την ενέργεια να κινείται προς το μέρος μας. Ο συγγραφέας το ονομάζει "θέατρο ελέγχου". Μου άρεσε αυτός ο χαρακτηρισμός, επομένως θα τον κρατήσω.

Το θέατρο ελέγχου των παραπάνω ατόμων, είναι προφανώς το θέατρο του απόμακρου. Κατά τη διάρκεια αυτού του θεάτρου, ο "πρωταγωνιστής" αποσύρεται και δείχνει μυστηριώδης, μυστικοπαθής, σαν "κάτι να έχει", η συμπεριφορά του είναι κρύα, αγνοεί επιδεικτικά κλπ. Εκείνη τη στιγμή ελπίζει πως κάποιος θα μπει στο θέατρο, προσπαθώντας να καταλάβει τί του συνέβη. Τότε ο "πρωταγωνιστής" παραμένει ασαφής και ο "θεατής" αναγκάζεται να σκάψει πολύ βαθειά... "τον πείραξε η συμπεριφορά μου; Αυτό που έκανα του θύμωσε; Μήπως πρέπει να ζητήσω συγγνώμη;" θα αναρωτιόταν ένας ενοχικός "θεατής". Κάποιος πιο κοντινός του μπορεί να έσκαβε ακόμη βαθύτερα προκειμένου να εξακριβώσει τα πραγματικά του συναισθήματα, μένοντας πολλές φορές σε αμηχανία απέναντι στον "πρωταγωνιστή" (καθόλου δίκαιη κατάσταση)..

Καθώς το κάνει αυτό, δίνει όλη του την ενέργεια και το ενδιαφέρον. Φυσικά αυτή η έλλειψη μπορεί να γιατρευτεί, αν φέρουμε στη συνειδητότητά μας αυτή τη συμπεριφορά. Με τον καιρό, μαθαίνουμε να είμαστε πιο ανοιχτοί στους άλλους, να εκτιμούμε την ενέργειά τους, ενώ παράλληλα θα είμαστε όλο και πιο έτοιμοι να συνδεθούμε με την Ανώτερη Πηγή.