Κάθε πλανήτης στην Αστρολογία έχει συγκεκριμένο νόημα και χαρακτηριστικά και επηρεάζει διαφορετικά τη Φύση κάθε ανθρώπου. Για να του αποδωθούν τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, χρειάζεται να περάσει κάποιο χρονικό διάστημα όπου με διαδικασίες της Στατιστικής παράγεται ως καταστάλλαγμα η ποιότητα και οι ιδιότητες του κάθε πλανήτη.
Μέσα στο πλαίσιο της αντικειμενικότερης θεώρησης της Αστρολογίας, χρειάζεται να γίνει μια προσπάθεια απόδοσης ιδιοτήτων του πλανήτη στον οποίον ζούμε, υπάρχουμε και θεωρούμε τόσο δεδομένο που παραμελούμε καθημερινώς την φροντίδα του. Μπορούμε να βρούμε αρκετές πληροφορίες εάν ανατρέξουμε τόσο στη δική μας μυθολογία, όσο και άλλων λαών για τη θεά Γη. Κατά γενική ομολογία το όνομα που αποδίδεται σε κάθε πλανήτη γίνεται από το πώς επηρεάζεται η συνειδητότητα της ανθρωπότητας από αυτόν. Επειδή όμως τυγχάνει να είμαστε παιδιά της Γης, δεν μπορούμε να κρίνουμε με τον ίδιο τρόπο που παρακολουθούμε τα Αστέρια στον ουρανό. Άλλωστε είπαμε πως η Γη είναι ο αστρολογικός "καναπές" μας.
Μέσα στο πλαίσιο της αντικειμενικότερης θεώρησης της Αστρολογίας, χρειάζεται να γίνει μια προσπάθεια απόδοσης ιδιοτήτων του πλανήτη στον οποίον ζούμε, υπάρχουμε και θεωρούμε τόσο δεδομένο που παραμελούμε καθημερινώς την φροντίδα του. Μπορούμε να βρούμε αρκετές πληροφορίες εάν ανατρέξουμε τόσο στη δική μας μυθολογία, όσο και άλλων λαών για τη θεά Γη. Κατά γενική ομολογία το όνομα που αποδίδεται σε κάθε πλανήτη γίνεται από το πώς επηρεάζεται η συνειδητότητα της ανθρωπότητας από αυτόν. Επειδή όμως τυγχάνει να είμαστε παιδιά της Γης, δεν μπορούμε να κρίνουμε με τον ίδιο τρόπο που παρακολουθούμε τα Αστέρια στον ουρανό. Άλλωστε είπαμε πως η Γη είναι ο αστρολογικός "καναπές" μας.
Η Γη είναι η γυναίκα και μητέρα
Ξεκινώντας -φυσικά- από την Ελληνική μυθολογία, βλέπουμε μια γυναίκα καρπερή, που δίνει συνεχώς παιδιά σε κάθε ένωσή της με τον Ουρανό. Αγαπάει πολύ τα παιδιά της και λυπάται που τα φυλάκισε ο Ουρανός στα έγκατά της, προκειμένου να μη χάσει την εξουσία. Αυτή την απόλυτα θηλυκή ιδιότητα της αγάπης και της καρποφορίας απέδωσαν αργότερα οι αρχαίοι Ελληνικοί λαοί σε δικές τους θεότητες, όπου και αν κατοικούσαν. Είναι γνωστό σε όλους μας το αγαλματίδιο-σύμβολο της Μεγάλης Μητέρας ή Ρέας ή Μα των μινωιτών.
Αυτή εξουσίαζε πότε θα γεννιέται και πότε θα πεθαίνει κάθε τι στη γη. Ως θεά της γονιμότητας, είχε για σύμβολό της τον Ταύρο και άλλοτε περιβάλλονταν από δύο Λιοντάρια. Από άλλους λέγεται ότι η Ρέα ήταν η πρώτη κόρη του ουρανού και της γης και λατρεύονταν περισσότερο σαν Μητέρα Φύση παρά σα Μητέρα Γη. Ωστόσο, η Γη ως πλανήτης μετουσιώνει όλες αυτές τις δοξασίες μέσα της. Είναι και Φύση, και Γη και περιβάλλον και περιβάλλοντας χώρος και γέννηση και θάνατος και Φυσική Μαγεία. Άλλωστε μην ξεχνούμε πως υπήρχαν συγκεκριμένες μυστικιστικές τελετές λατρείας της θεάς Ρέας στην Κρήτη.
Αυτή λοιπόν η γυναίκα ανάλογα με το ζώδιο το οποίο διαπερνά, άλλοτε γίνεται αέρινη, έχοντας βίαια ξεσπάσματα θυμίζοντας της αρχαία μορφή της Ειλείθυιας (θεά που βοηθούσε στη γέννηση. Άλλωστε όταν "κοιλοπονά" η γη, συμβαίνουν σεισμοί, ανοίγει το έδαφος πετάγοντας από μέσα του πύρινη λάβα), άλλοτε πιο πύρινη και θερμή και άλλες φορές πιο υδάτινη, φέροντας την ανάπτυξη των σπόρων της.
Επειδή η Ελληνική μυθολογία μιλάει σε πολλά επίπεδα, ας κρατήσουμε μόνο το εξής γεγονός: Όταν ενώνεται ο ουρανός με τη γη, υπάρχει καρποφορία και γέννηση. Ο ουρανός γεμίζει και γονιμοποιεί τη γη με στοιχεία μέσω της αστερόσκονης που κατέρχονται στη γη μέσω της Βροχής και του Αέρα. Πέραν τούτου, ο κύκλος βασικών στοιχείων για τη ζωή, όπως Νερό, κατέρχεται στο χώμα εξαγνισμένο μέσω της Βροχής και αναμειγνύεται με το ακάθαρτο Νερό στη γη και μετά μέσω της εξάτμισης ανέρχεται πάλι στον ουρανό και εκεί εξαγνίζεται κοκ. Με κατάλληλες θέσεις και όψεις της Γης με άλλους πλανήτες, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εκείνη την περίοδο και για τον δικό μας καθαρισμό ή εξαγνισμό.
Ιδιαίτερα αν η Γη διαπερνά το ζώδιο της Παρθένου είναι η πιο καλή περίοδος για κάθε εξαγνισμό -οργανισμού, πνευματικό εξαγνισμό- να καθαρίσουμε το σπίτι, το χώρο, το χωράφι μας, προκειμένου να γεννήσει πράγματα από μέσα του.
Στη θρησκεία μας, αυτή η περίοδος συμπίπτει -όχι τυχαία- με τη μεγάλη νηστεία του Πάσχα και της Σαρακοστής. Είναι η περίοδος που η Γη διαπερνά το ζώδιο της Παρθένου ή του Ζυγού. Είναι η περίοδος που προετοιμάζουμε το σώμα μας -πέραν των υπολοίπων- να χάσει το περιττό πλέον λίπος που χρειαζόταν για το χειμώνα και να υποδεχθεί το καλοκαίρι. Έτσι θα μπορεί να αντέξει τις υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η Γη λατρεύτηκε όσο καμία άλλη σε όλες τις γωνιές της. Άλλοι λαοί ανέπτυξαν θρησκεία γύρω από αυτή, ενώ άλλοι ανέπτυξαν φιλοσοφίες και τρόπο ζωής. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η θρύλος των Αζτέκων, σύμφωνα με τον οποίο η Γη δημιουργήθηκε από το διαχωρισμό μιας θεάς-τέρατος, την "Τλαλτευκλή". Κάθε σημείο του σώματός της έγινε και κάτι ξεχωριστό, όπως βουνά, λήμνες, σπηλιές, λουλούδια κλπ.
Η ιστορία αυτή συμφωνεί σε μερικά σημεία με τη δική μας: Η Γη ήταν και τροφός και "σαρκοφάγος". Οι δύο όψεις δηλαδή του ίδιο νομίσματος. Μάλιστα λέγεται πως πολλές φορές ξυπνούσε με κραυγές αναζητώντας ανθρώπινες κραυγές. Ένας συμβολισμός που δηλώνει πως μπορεί να μας γέννησε, δεν παύει όμως να θέλει να μας ενταφιάσει.
Σε άλλους λαούς, η Γη δεν αποτελεί θεότητα, αλλά ανήκει μέσα σε μια ευρύτερη φιλοσοφία προστασίας της Γης και σύνδεσης του εαυτού μας με το περιβάλλον. Πόσο δύσκολο είναι φορές-φορές το να είμαστε συνδεδεμένοι με το περιβάλλον ή με το Όλον, όταν μας συνεπαίρνει τόσο πολύ η καθημερινότητα...
Η Σελήνη στην Αστρολογία να δηλώνει την αρχετυπική φιγούρα της μητέρας και γυναίκας μέσα μας και η Αφροδίτη του πώς ή πόσο έπαιξε μαζί μας η μητέρα κατά την παιδική ηλικία. Θεωρώ πως η Γη δηλώνει το πώς μας φρόντισε η μητέρα όταν ήμασταν βρέφη. Είναι πολύ σημαντικά τα πρώτα μηνύματα που λαμβάνει το νεογνό από την αγκαλιά της μητέρας του και φυσικά από τον θηλασμό. Αυτό θα δημιουργήσει μια υποσυνείδητη εικόνα για τη μητέρα στο βρέφος, η οποία θα καθορίσει το τρόπο που θα την αντιμετωπίζει, καθώς και την πορεία της μετέπειτα σχέσης τους. Αν η πρώτη αγκαλιά περιείχε μέσα της την ταραχή και την κρίση, τότε στο υποσυνείδητό του θα καταγραφεί μια ταραγμένη εικόνα της βρεφικής ηλικίας.
Η συμπεριφορά της μάνας ακόμη και αν αλλάξει, η ανταλλαγή εντυπώσεων μέσω του παιχνιδιού (Αφροδίτη) θα περιέχει σε κάποιο βαθμό στοιχεία της πρώτης εικόνας που δημιούργησε το βρέφος από τη δική του μητέρα (Σελήνη). Οι όψεις αυτών των πλανητών σε ένα "χτυπημένο" ωροσκόπιο θα καθορίσουν και το πόσο διαστρεβλωμένη είναι αυτή η εικόνα του ατόμου για τη μάνα του.
Αν ρωτήσετε ένα καλά γειωμένο άτομο για το πού νιώθει σα στο σπίτι του, θα πάρετε μια απάντηση σαν κι αυτή: "Παντού στη Γη είναι το σπίτι μου". Γενικά Γη θεωρούμε κάθε τι που νιώθουμε το σπίτι μας. Ένα χώρο που νιώθουμε άνετα, οικεία, βολικά. Εκεί που νιώθουμε "αυτονόητοι". Όπου δηλαδή δε χρειάζεται να εξηγήσουμε ποιοι είμαστε, τί είμαστε και τί κάνουμε.
Η Γη λοιπόν είναι το κέντρο μας, εκεί από όπου ξεκινάμε και καταλήγουμε. Δεν είναι άλλωστε τυχαίος ο αστρολογικός συμβολισμός της Γης με έναν σταυρό που περιέχεται σε ένα κύκλο.
Μοιάζει περίπου με στόχαστρο. Είναι λοιπόν οι στόχοι μας. Αυτά δηλαδή στα οποία εστιάζουμε. Στην αρχαία εποχή, η εστία ήταν το μέρος του σπιτιού στο οποίο υπήρχε η Φωτιά που ζέσταινε το σπίτι. Έτσι λοιπόν εκεί που εστιάζουμε, είναι εκεί που ρίχνουμε το "αγνό Πυρ" -κατά τον Πλάτωνα- του βλέμματός μας.
Όταν οι στόχοι μας είναι καλά γειωμένοι, είναι και το βλέμμα μας στραμμένο προς τα σωστά σημεία. Και τότε οι στόχοι μας είναι και πρακτικοί και εφικτοί και επιτυχείς. Αν όμως βρισκόμαστε σε σημείο που δεν ξέρουμε πού να εστιάσουμε, ή δεν έχουμε καθαρό οπτικό πεδίο, τότε δεν μπορούμε να επιτύχουμε τους στόχους μας.
Στην Κρήτη η θεά Ρέα λατρεύονταν και ως προστάτιδα του γάμου. Είναι η ένωση των στοιχείων που δημιουργούν ένα πράγμα. Είναι η ένωση δύο έμβιων όντων που δημιουργούν ένα τρίτο. Με την ευρεία έννοια του γάμου, η σύζευξη δυο ανθρώπων θεωρείται επιτυχής όταν αυτός καρποφορήσει. Αποδώσει δηλαδή καρπούς, είτε αυτό είναι παιδιά, ή γενικά από κοινού απόκτηση κινητής ή ακίνητης περιουσίας.
Μια παρόμοια ερμηνεία δίδεται και στην Ταρό, μέσα από την κάρτα της Αυτοκράτειρας. Μια κάρτα της Μεγάλης Αρκάνα που συνδέθηκε με τη γόνιμη γυναίκα, την καλή μητέρα και φυσικά, την αυτοκράτειρα. Ένας οιωνός σταθερότητας και ευημερίας.
Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε την πραγματική θέση που βρισκόταν η Γη στον αστρολογικό μας χάρτη, τόσο κατά την γέννηση όσο και κατά τη σύλληψη (χονδρικά. Άλλωστε στο ηλιοκεντρικό σύστημα δεν παίζει ρόλο η ώρα γέννησης αλλά η περίοδος). Μέσα λοιπόν από τα πρώτα χαρακτηριστικά του πλανήτη μας θα δούμε πώς επηρέασε η θέση του τη Φύση μας. Ο ηλιοκεντρικός χάρτης είναι ο πρωτογενής (primitive) χάρτης που μιλάει για τη Φύση μας στην ολότητά της. Μιλάει σε τόσο πρωτογενές επίπεδο, που για να το κατανοήσουμε χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε τις ιδιότητες των Στοιχείων, όπως τις γνωρίζουμε από την σύγχρονη Αστρολογία. Σε επόμενη ανάρτηση θα αποδοθούν εκ νέου οι ιδιότητες των στοιχείων που απαρτίζουν τη Γη.
Αυτή εξουσίαζε πότε θα γεννιέται και πότε θα πεθαίνει κάθε τι στη γη. Ως θεά της γονιμότητας, είχε για σύμβολό της τον Ταύρο και άλλοτε περιβάλλονταν από δύο Λιοντάρια. Από άλλους λέγεται ότι η Ρέα ήταν η πρώτη κόρη του ουρανού και της γης και λατρεύονταν περισσότερο σαν Μητέρα Φύση παρά σα Μητέρα Γη. Ωστόσο, η Γη ως πλανήτης μετουσιώνει όλες αυτές τις δοξασίες μέσα της. Είναι και Φύση, και Γη και περιβάλλον και περιβάλλοντας χώρος και γέννηση και θάνατος και Φυσική Μαγεία. Άλλωστε μην ξεχνούμε πως υπήρχαν συγκεκριμένες μυστικιστικές τελετές λατρείας της θεάς Ρέας στην Κρήτη.
Αυτή λοιπόν η γυναίκα ανάλογα με το ζώδιο το οποίο διαπερνά, άλλοτε γίνεται αέρινη, έχοντας βίαια ξεσπάσματα θυμίζοντας της αρχαία μορφή της Ειλείθυιας (θεά που βοηθούσε στη γέννηση. Άλλωστε όταν "κοιλοπονά" η γη, συμβαίνουν σεισμοί, ανοίγει το έδαφος πετάγοντας από μέσα του πύρινη λάβα), άλλοτε πιο πύρινη και θερμή και άλλες φορές πιο υδάτινη, φέροντας την ανάπτυξη των σπόρων της.
Επειδή η Ελληνική μυθολογία μιλάει σε πολλά επίπεδα, ας κρατήσουμε μόνο το εξής γεγονός: Όταν ενώνεται ο ουρανός με τη γη, υπάρχει καρποφορία και γέννηση. Ο ουρανός γεμίζει και γονιμοποιεί τη γη με στοιχεία μέσω της αστερόσκονης που κατέρχονται στη γη μέσω της Βροχής και του Αέρα. Πέραν τούτου, ο κύκλος βασικών στοιχείων για τη ζωή, όπως Νερό, κατέρχεται στο χώμα εξαγνισμένο μέσω της Βροχής και αναμειγνύεται με το ακάθαρτο Νερό στη γη και μετά μέσω της εξάτμισης ανέρχεται πάλι στον ουρανό και εκεί εξαγνίζεται κοκ. Με κατάλληλες θέσεις και όψεις της Γης με άλλους πλανήτες, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εκείνη την περίοδο και για τον δικό μας καθαρισμό ή εξαγνισμό.
Ιδιαίτερα αν η Γη διαπερνά το ζώδιο της Παρθένου είναι η πιο καλή περίοδος για κάθε εξαγνισμό -οργανισμού, πνευματικό εξαγνισμό- να καθαρίσουμε το σπίτι, το χώρο, το χωράφι μας, προκειμένου να γεννήσει πράγματα από μέσα του.
Στη θρησκεία μας, αυτή η περίοδος συμπίπτει -όχι τυχαία- με τη μεγάλη νηστεία του Πάσχα και της Σαρακοστής. Είναι η περίοδος που η Γη διαπερνά το ζώδιο της Παρθένου ή του Ζυγού. Είναι η περίοδος που προετοιμάζουμε το σώμα μας -πέραν των υπολοίπων- να χάσει το περιττό πλέον λίπος που χρειαζόταν για το χειμώνα και να υποδεχθεί το καλοκαίρι. Έτσι θα μπορεί να αντέξει τις υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η θεά Γη κατά τους Αζτέκους
Η Γη λατρεύτηκε όσο καμία άλλη σε όλες τις γωνιές της. Άλλοι λαοί ανέπτυξαν θρησκεία γύρω από αυτή, ενώ άλλοι ανέπτυξαν φιλοσοφίες και τρόπο ζωής. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η θρύλος των Αζτέκων, σύμφωνα με τον οποίο η Γη δημιουργήθηκε από το διαχωρισμό μιας θεάς-τέρατος, την "Τλαλτευκλή". Κάθε σημείο του σώματός της έγινε και κάτι ξεχωριστό, όπως βουνά, λήμνες, σπηλιές, λουλούδια κλπ.
Η ιστορία αυτή συμφωνεί σε μερικά σημεία με τη δική μας: Η Γη ήταν και τροφός και "σαρκοφάγος". Οι δύο όψεις δηλαδή του ίδιο νομίσματος. Μάλιστα λέγεται πως πολλές φορές ξυπνούσε με κραυγές αναζητώντας ανθρώπινες κραυγές. Ένας συμβολισμός που δηλώνει πως μπορεί να μας γέννησε, δεν παύει όμως να θέλει να μας ενταφιάσει.
Σε άλλους λαούς, η Γη δεν αποτελεί θεότητα, αλλά ανήκει μέσα σε μια ευρύτερη φιλοσοφία προστασίας της Γης και σύνδεσης του εαυτού μας με το περιβάλλον. Πόσο δύσκολο είναι φορές-φορές το να είμαστε συνδεδεμένοι με το περιβάλλον ή με το Όλον, όταν μας συνεπαίρνει τόσο πολύ η καθημερινότητα...
Η Γη είναι το πώς μας φρόντισε η μητέρα
Η Σελήνη στην Αστρολογία να δηλώνει την αρχετυπική φιγούρα της μητέρας και γυναίκας μέσα μας και η Αφροδίτη του πώς ή πόσο έπαιξε μαζί μας η μητέρα κατά την παιδική ηλικία. Θεωρώ πως η Γη δηλώνει το πώς μας φρόντισε η μητέρα όταν ήμασταν βρέφη. Είναι πολύ σημαντικά τα πρώτα μηνύματα που λαμβάνει το νεογνό από την αγκαλιά της μητέρας του και φυσικά από τον θηλασμό. Αυτό θα δημιουργήσει μια υποσυνείδητη εικόνα για τη μητέρα στο βρέφος, η οποία θα καθορίσει το τρόπο που θα την αντιμετωπίζει, καθώς και την πορεία της μετέπειτα σχέσης τους. Αν η πρώτη αγκαλιά περιείχε μέσα της την ταραχή και την κρίση, τότε στο υποσυνείδητό του θα καταγραφεί μια ταραγμένη εικόνα της βρεφικής ηλικίας.
Η συμπεριφορά της μάνας ακόμη και αν αλλάξει, η ανταλλαγή εντυπώσεων μέσω του παιχνιδιού (Αφροδίτη) θα περιέχει σε κάποιο βαθμό στοιχεία της πρώτης εικόνας που δημιούργησε το βρέφος από τη δική του μητέρα (Σελήνη). Οι όψεις αυτών των πλανητών σε ένα "χτυπημένο" ωροσκόπιο θα καθορίσουν και το πόσο διαστρεβλωμένη είναι αυτή η εικόνα του ατόμου για τη μάνα του.
Η Γη είναι το σπίτι και η εστία μας
Αν ρωτήσετε ένα καλά γειωμένο άτομο για το πού νιώθει σα στο σπίτι του, θα πάρετε μια απάντηση σαν κι αυτή: "Παντού στη Γη είναι το σπίτι μου". Γενικά Γη θεωρούμε κάθε τι που νιώθουμε το σπίτι μας. Ένα χώρο που νιώθουμε άνετα, οικεία, βολικά. Εκεί που νιώθουμε "αυτονόητοι". Όπου δηλαδή δε χρειάζεται να εξηγήσουμε ποιοι είμαστε, τί είμαστε και τί κάνουμε.
Η Γη είναι οι στόχοι μας
Η Γη λοιπόν είναι το κέντρο μας, εκεί από όπου ξεκινάμε και καταλήγουμε. Δεν είναι άλλωστε τυχαίος ο αστρολογικός συμβολισμός της Γης με έναν σταυρό που περιέχεται σε ένα κύκλο.
Μοιάζει περίπου με στόχαστρο. Είναι λοιπόν οι στόχοι μας. Αυτά δηλαδή στα οποία εστιάζουμε. Στην αρχαία εποχή, η εστία ήταν το μέρος του σπιτιού στο οποίο υπήρχε η Φωτιά που ζέσταινε το σπίτι. Έτσι λοιπόν εκεί που εστιάζουμε, είναι εκεί που ρίχνουμε το "αγνό Πυρ" -κατά τον Πλάτωνα- του βλέμματός μας.
Όταν οι στόχοι μας είναι καλά γειωμένοι, είναι και το βλέμμα μας στραμμένο προς τα σωστά σημεία. Και τότε οι στόχοι μας είναι και πρακτικοί και εφικτοί και επιτυχείς. Αν όμως βρισκόμαστε σε σημείο που δεν ξέρουμε πού να εστιάσουμε, ή δεν έχουμε καθαρό οπτικό πεδίο, τότε δεν μπορούμε να επιτύχουμε τους στόχους μας.
Η Γη είναι ο γάμος που φέρει καρποφορία
Στην Κρήτη η θεά Ρέα λατρεύονταν και ως προστάτιδα του γάμου. Είναι η ένωση των στοιχείων που δημιουργούν ένα πράγμα. Είναι η ένωση δύο έμβιων όντων που δημιουργούν ένα τρίτο. Με την ευρεία έννοια του γάμου, η σύζευξη δυο ανθρώπων θεωρείται επιτυχής όταν αυτός καρποφορήσει. Αποδώσει δηλαδή καρπούς, είτε αυτό είναι παιδιά, ή γενικά από κοινού απόκτηση κινητής ή ακίνητης περιουσίας.
Μια παρόμοια ερμηνεία δίδεται και στην Ταρό, μέσα από την κάρτα της Αυτοκράτειρας. Μια κάρτα της Μεγάλης Αρκάνα που συνδέθηκε με τη γόνιμη γυναίκα, την καλή μητέρα και φυσικά, την αυτοκράτειρα. Ένας οιωνός σταθερότητας και ευημερίας.
Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε την πραγματική θέση που βρισκόταν η Γη στον αστρολογικό μας χάρτη, τόσο κατά την γέννηση όσο και κατά τη σύλληψη (χονδρικά. Άλλωστε στο ηλιοκεντρικό σύστημα δεν παίζει ρόλο η ώρα γέννησης αλλά η περίοδος). Μέσα λοιπόν από τα πρώτα χαρακτηριστικά του πλανήτη μας θα δούμε πώς επηρέασε η θέση του τη Φύση μας. Ο ηλιοκεντρικός χάρτης είναι ο πρωτογενής (primitive) χάρτης που μιλάει για τη Φύση μας στην ολότητά της. Μιλάει σε τόσο πρωτογενές επίπεδο, που για να το κατανοήσουμε χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε τις ιδιότητες των Στοιχείων, όπως τις γνωρίζουμε από την σύγχρονη Αστρολογία. Σε επόμενη ανάρτηση θα αποδοθούν εκ νέου οι ιδιότητες των στοιχείων που απαρτίζουν τη Γη.
Αν ρωτήσετε ένα καλά γειωμένο άτομο για το πού νιώθει σα στο σπίτι του, θα πάρετε μια απάντηση σαν κι αυτή: "Παντού στη Γη είναι το σπίτι μου". Γενικά Γη θεωρούμε κάθε τι που νιώθουμε το σπίτι μας. Ένα χώρο που νιώθουμε άνετα, οικεία, βολικά. Εκεί που νιώθουμε "αυτονόητοι". Όπου δηλαδή δε χρειάζεται να εξηγήσουμε ποιοι είμαστε, τί είμαστε και τί κάνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήSto shmeio auto erxetai h erwthsh mou...pote 8ewreitai enas an8rwpos kala geiwmenos??? Einai auto p legame na eisai se kalh epikoinwnia me ton anwtero eauto sou k auto na to pernas sthn ka8hmerinothta sou? (loipamai gia ta greeklish alla den exw Ellhniko plhktrologio).
Κατά τη γνώμη μου, ο καλά γειωμένος Άνθρωπος είναι αυτός που ζει στο Εδώ και Τώρα. Δε ζει ούτε με το παρελθόν του, ούτε με το μέλλον του. Ούτε νοσταλγεί, ούτε ανυπομονεί. Βρίσκεται στη μέση κατάσταση.
ΔιαγραφήΗ γείωση δεν έχει να κάνει με τον Ανώτερο Εαυτό. Για την ακρίβεια, αν δεν είμαστε καλά γειωμένοι δεν μπορούμε να έρθουμε αποτελεσματικά σε επαφή με τον Ανώτερό μας Εαυτό.